Zdradzony Alketas

Alketas był jednym z wodzów Aleksandra Wielkiego, który skrył się wTermessos przed następcą Aleksandra, Antygonem Jednookim. Nie wiemy, na jakim tle wybuchł konflikt pomiędzy dwoma generałami, ale prawdopodobnie chodziło o podział imperium po śmierci władcy Alketasa wsparli młodsi mieszkańcy miasta, przede wszystkim zaś butni oficerowie termessowskiej armii, natomiast złożona głównie z seniorów rada miejska odnosiła się do Alketasa z powściągliwością. Kiedy Antygon na czele wielkiej armii stanął pod murami miasta, przerażona starszyzna, wbrew świętym zasadom gościnności, posłała do wroga tajny list, w którym zobowiązała się oddać bez walki młodego Macedończyka, żywego lub martwego. Alketas domyślił się zdrady, ponieważ jego zwolennicy zostali pewnej nocy podstępnie wydaleni z miasta. Chcąc ocalić honor, popełnił samobójstwo, a zadowolona rada wysłała Antygonowi jego zwłoki. W tym samym czasie młodzi oficerowie powrócili do miasta i przejęli nad nim kontrolę, co rozwścieczyło Antygona, który mimo odniesionego sukcesu zapragnął zdobyć miasto. Nauczony doświadczeniem Aleksandra wiedział, ze dopóki żołnierze nie wyjdą spoza murów, dopóty jego wysiłki będą daremne. Dlatego też postanowił ich do tego sprowokować: przez kolejne trzy dni wystawione na widok mieszkańców Termessos zwłoki Alketasa były regularnie, w niewiarygodny wręcz sposób bezczeszczone z nadzieją na chęć zemsty ze strony krewkich żołnierzy. Ale rozsądek wygrał i Antygon musiał zaniechać oblężenia; odmaszerował w nieznane, pozostawiając martwego wodza na pobliskim wzgórzu. Zwolennicy Alketasa pochowali go z wielkimi honorami w pięknym grobowcu opodal miasta.