Nazwisko: Boccaccio
Imię/Imiona: Giovanni
Znany też jako:
Urodzony: 1313 (Certaldo lub Florencja)
Zmarł: 21 grudzień 1375 (Certaldo, Włochy)
Kategoria: Literatura.
Boccaccio Giovanni – ur. 1313 w Certaldo (Toskania) lub Paryżu, zm. 1375 w Certaldo; pisarz wł.; przyjaciel F. Petrarki; autor łac. prac erudycyjnych, a także kilku powieści w języku wł. wierszem i prozą, wśród których wyróżnia się Fiammetta (1343 44, wyd. pol. 1923). Głównym dziełem Boccaccia pozostał Dekameron (1349 51, 1 wyd. ok. 1470), zbiór 100 nowel, które w ciągu 10 dni (gr. deka „dziesięć”) opowiada grupa 10 osób; schroniły się one przed zarazą (we wstępie słynny opis dotkniętego nią miasta) w okolice Florencji; wątki nowel czerpał Boccaccio zarówno ze źródeł pisanych, jak i przekazów ustnych; ukazując życie swej epoki w całej jego bujności, opisywał często swawolne przygody erotyczne, lecz ukazanie zmysłowych ponęt świata łączył z podziwem dla sprawności umysłu ludzkiego, dla bystrej i niezawisłej inteligencji. Boccaccio stał się klasykiem prozy wł., a nowela, w nadanej przez niego strukturze wzorem naśladowanym długo w różnych literaturach.