Nazwisko: Tusk
Imię/Imiona: Donald
Znany też jako:
Urodzony: 22 kwiecień 1957 (Gdańsk, Polska)
Zmarł: brak danych ()
Kategoria: Literatura / Nauka / Polityka / Sport
W skrócie: Kandydował na urząd prezydenta RP, przewodniczący Platformy Obywatelskiej.
Donald Tusk – urodził się 22 kwietnia 1957 roku w rodzinie gdańskich Kaszubów (po 1939 roku Kaszuby zostały włączone do Rzeszy). Obaj dziadkowie, polscy kolejarze w Wolnym Mieście Gdańsku, w czasie wojny przeszli przez obozy koncentracyjne i pracy przymusowej. Dnia 2 sierpnia 1944 roku Józef Tusk, dziadek Donalda Tuska, jako obywatel Niemiec został wcielony do Wehrmachtu. Przed 12 października Józef Tusk najprawdopodobniej zdezerterował lub został wzięty do niewoli i 24 listopada tego samego roku wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii. Jego ojciec był stolarzem: umarł, gdy Donald Tusk kończył szkołę podstawową. W jego wspomnieniach z tamtych lat niezmiennie pojawiają się dwa wątki: osobliwa wielokulturowość rodzinnej tradycji typowa dla miasta pogranicza, jakim przez wieki był Gdańsk oraz surowe warunki życia codziennego.
Wcześnie zaangażował się w działalność opozycyjną wobec komunistycznej władzy. Jako student historii Uniwersytetu Gdańskiego uczestniczył w tworzeniu Studenckiego Komitetu Solidarności, co było reakcją na zamordowanie w Krakowie przez Służbę Bezpieczeństwa Stanisława Pyjasa. Szybko nawiązał także współpracę z Bogdanem Borusewiczem i Wolnymi Związkami Zawodowymi Wybrzeża organizując grupy samokształceniowe i kolportaż wychodzącej poza cenzurą prasy i literatury. Studia skończył w czerwcu 1980 roku pracą o kształtowaniu legendy Józefa Piłsudskiego w przedwojennych czasopismach. W trakcie strajku sierpniowego organizował grupy studenckie, by 30 sierpnia rozpocząć działania na rzecz nowej organizacji studenckiej. Stał się inicjatorem i jednym z pierwszych liderów Niezależnego Zrzeszenia Studentów Polskich (późniejszy NZS). Kilka miesięcy później został szefem „Solidarności” w Wydawnictwie Morskim i dziennikarzem wydawanego przez związek tygodnika „Samorządność”. Był jednym z najbliższych współpracowników jej naczelnego redaktora Lecha Bądkowskiego – pisarza, przywódcy ruchu kaszubskiego, pierwszego rzecznika „Solidarności”.
Po ogłoszeniu stanu wojennego przedostał się na teren Stoczni Gdańskiej, by uczestniczyć w strajku okupacyjnym. W czasie stanu wojennego redagował prasę podziemną, zarabiając na rodzinę jako „alpinista przemysłowy”, czyli pracujący na dużych wysokościach robotnik fizyczny w spółdzielni „Świetlik”, założonej przez jego przyjaciela Macieja Płażyńskiego.
W 1988 roku był wśród organizatorów strajków majowo – sierpniowych, współpracując blisko z Jackiem Merklem. Jako redaktor „Przeglądu Politycznego”, coraz głośniejszego w niezależnych środowiskach intelektualnych liberalnego podziemnego kwartalnika, stał się w tym czasie obok Janusza Lewandowskiego i Jana Krzysztofa Bieleckiego jednym z liderów gdańskich liberałów. Wspólnie tworzą oni stowarzyszenie „Kongres Liberałów”, a następnie partię Kongres Liberalno – Demokratyczny. Tusk został przewodniczącym KLD w 1991 roku, by następnie poprowadzić go w wyborach do Sejmu; w Gdańsku głosowało na Tuska blisko 40 tysięcy wyborców. Jako poseł I kadencji był szefem Klubu Parlamentarnego i partii oraz Komisji pracującej nad konstytucyjną Kartą Praw i Wolności. W przegranych przez KLD następnych wyborach Tusk zdobył ponad 50 tysięcy głosów. Wraz z Tadeuszem Mazowieckim doprowadził do zjednoczenia KLD i Unii Demokratycznej, zostając wiceprzewodniczącym nowej partii: Unii Wolności. Jako jej kandydat do Senatu RP zdobył w Gdańsku blisko 230 tysięcy głosów i został wicemarszałkiem Senatu RP.
Tusk jest nie tylko politykiem, ale także dziennikarzem i historykiem. Wielką popularność zyskał jako autor serii książek „Był sobie Gdańsk”, „Gdańsk 1945” i „Dawny Sopot”. Wielkim sukcesem wydawniczym okazała się jego kronika XX wieku w Gdańsku i wydany przez niego elementarz kaszubski. Książki Tuska w sumie sprzedały się w blisko stu tysiącach egzemplarzy. Jest także autorem książki „Idee gdańskiego liberalizmu” oraz dziesiątek mniejszych publikacji. Dziś zasiada w kolegiach kilku czasopism, zajmuje się także na dużą skalę działalnością pomocową, zakładając fundację wspierającą dzieci z rodzin alkoholowych. Kilka lat temu podjął także skuteczną walkę o zmianę koncepcji zabudowy Gdańska, będąc gorącym rzecznikiem kontynuacji odbudowy miasta w jego historycznym kształcie. W plebiscycie „Gdańszczanin Tysiąclecia”, którego wyniki ogłoszono ostatnio, tylko trzech współcześnie żyjących gdańszczan znalazło się w pierwszej dziesiątce: nobliści Lech Wałęsa i Günter Grass oraz Donald Tusk.
Mieszka w Sopocie. Żona Małgorzata jest z wykształcenia historykiem. Ma dwójkę dzieci: Kasia w tym roku wkracza w pełnoletność, a Michał ma 23 lata. Donald Tusk włada angielskim i niemieckim. Ulubieńcami rodziny są owczarek Szeryf oraz koty Pusia i Puzon. Dumą Tuska są puchary i nagrody jakie zdobywa jego amatorska drużyna piłkarska, której jest kapitanem i najbardziej bramkostrzelnym napastnikiem.
W 2005 roku kandydował na urząd prezydenta RP. W pierwszej turze zyskał poparcie 5 429 666 wyborców. W drugiej turze, wbrew przedwyborczym sondażom, przegrał z Lechem Kaczyńskim uzyskując 45,96% głosów.
Obecnie jest przewodniczącym Platformy Obywatelskiej.