Historia Świata
Wiersz Staffa (ars poetica znaczy po łacinie sztuka poetycka) jest poświęcony poezji, stanowi rodzaj refleksji nad tym, czym ona jest, jaka powinna być. Liryka, czytamy w wierszu, wyrasta przede wszystkim z uczuć, z dna serca, nie z zimnej …
Norwid odrzucił pewne cechy współczesnej mu poezji romantycznej (był młodszy od Mickiewicza i Słowackiego). Proponował, by poezja zachowywała dystans do opisywanych zjawisk, posługiwała się ironią, niedopowiedzeniami. Występując przeciw łzawej uczuciowości, zarazem stale atakował ówczesną cywilizację pieniądza i pracy. …
Utwór pochodzi ze stycznia 1856 roku, powstał na wieść o przywiezieniu zwłok Adama Mickiewicza do Paryża i jest jednym z szeregu utworów Norwida poświęconych wybitnym, zmarłym osobom (np. generałowi Bemowi, Szopenowi, Brownowi). Losy nieprzeciętnych postaci …
Motywy podróży, wędrowania, pielgrzymki często stają się w literaturze metaforą ludzkiego życia (żeglugą niepewną jest życie, jak pisał Palladas, która prowadzi do jednego portu pod ziemią), także rodzajem wyprawy w głąb siebie, poszukiwaniem wyboru drogi, niekiedy i ucieczki, zapomnienia. …
W 1842 roku Norwid opuścił Polskę, Warszawę i ostatecznie zamieszkał w Paryżu. W 1854 roku wyjechał do Ameryki, szukając pracy. Moja piosnka (II) powstała właśnie tam, w Nowym Jorku.
Trzy pierwsze strofy tego wiersza zaczynają się anaforą …
Wiersz pochodzi z tego samego roku, w którym został opublikowany Grób Agamemnona (1840) i jest utrzymany w podobnie wysokim tonie. Ma formę zapisu ostatniej woli umierającego, jest kierowany do najbliższych przyjaciół, ale nie tylko. Pośrednio wykonawcą owego testamentu …
Ten wiersz otwiera cały cykl Sonetów krymskich napisanych pod wpływem wrażeń z wycieczki po Krymie, jaką poeta odbył w 1825 roku. Cykl, jak wspominaliśmy, utworzyło 18 tekstów podporządkowanych regułom sonetu włoskiego.
Step z tego utworu to ogromna przestrzeń, …
To chyba najbardziej znana, najczęściej śpiewana kolęda polska, czyli pieśń religijna związana z Bożym Narodzeniem, po formę której sięgali niekiedy i wielcy poeci (np. Juliusz Słowacki). Utwór rozpoczyna obraz narodzin Chrystusa: oczywiście cudownych, niepojętych i mających …
Kończący się dzień to z kolei moment stosowny, by oddać w ręce Boga nasze dzienne sprawy, raz jeszcze wyrazić ufność, wiarę, iż Stwórca zawsze ma pod opieką człowieka, pozostaje dla niego łaskawy. Bez owej opieki, ingerencji boskiej potęgi …
Utwór jest stylizowany na adresowaną do Boga modlitwę, stanowi wyraz uwielbienia Stwórcy wyrażanego przez wszystkich, przez żywioł wszelki. Wszyscy sławią Boga, który jest wszechobecny. Jest dobrocią, stworzył i ocalił człowieka, bezustannie obsypuje go darami. Poranek, początek każdego dnia …